Nişanlım, okuma taraftarım değil ama aileme okulu bitirme sözü verdim ve o şekilde nişanlandım. İslam’ı yaşamak ve yaşatmaya vesile olmak dışında bir amaç edinmemeye çalışıyorum.
Bir buçuk ay önce, bir evlilik kararı aldım. Allah, gönlümü ilk defa gördüğüm bir çocuğa ısındırdı. Sonrasında annemle konuştum. Annem, yaşımdan ve okuldan dolayı etraf ne der diye izin vermedi.
Selamünaleyküm. Hocam, bekar yaşamak günah mıdır? Yani 35-36 yaşlarındaki ya da evli olmayan insanlar, bekar gezenler günah mı kazanıyor?
Ben, nişanımın olacağını komşumdan öğrendim ve karşı çıktığımda ise “Olmaz öyle şey, biz anlaştık, vazgeçemeyiz; kızın adı senle çıktı bir kere, dönmek olmaz” gibisinden sözler ifade ettiler.
Her genç kızın hayâlini süsleyen beyaz atlı bir prens ve her bir erkeğin dünyasında da güzeller güzeli bir prenses vardır. Belli bir yaşa gelen gençler bu hayâllerine ulaşmak için değişik yollara başvururlar.
Ben, 36 yaşında bir doktorum. Şimdiye kadar karşıma evlenme niyetiyle çıkanlar oldu ancak 1. veya 2. görüşme sonrasında, "ben sana layık değilim" diyerek genelde karşı taraftan ret cevabı geldi.
Henüz kaliteli mü’min bir koca ve baba olabileceğimi sanmıyorum ancak, her genç gibi evliliğe ihtiyacım var. Namus sabıkam olmadan, temiz bir şekilde evlenmek istiyorum.
Görüştüğüm bu bayan öğretmenlik yapmakta, bu nedenle haliyle başka illere, ilçelere tayini çıkma durumu var. Bense bir esnafım, sabit bir işim var.
Bundan 2 yıl önce, bir genci sevdim ve evlenmek niyetiyle konuşmaya başladık. 6-7 ay önce, bunun çok büyük bir günah olduğunu öğrendik ve ayrıldık.
Tasavvufu tamamen kabul etmeyen biriyle evlenilebilir mi? Ben, bir yere bağlı olmasam da tamamen inkâr da etmiyorum, bu bir sorun mudur?