Evliliğimiz asla huzurlu olmadı. Eşim hiç bir zaman evinin maişetini düşünmedi. Eşimin ailesinin de bana karşı çok iyi davrandığını söyleyemem.
Benim eşim akrabalarına bağlı bir insan ve karışık oturuyorlar. Çünkü hepsi hemen hemen akraba evliliği yapmışlar
Eşim yaptığımdan habersiz fakat bana hep şunu söylüyor: "Bana öyle geliyor ki sen, seni affetmeyeceğim bir konuda hakkıma girmişsin
Kadın aylardır utanç, aşırı pişmanlık duygusundan, vicdan azabından çok huzursuz ve bu durumdan ötürü psikolojisi ve sağlık durumu ciddi bir şekilde etkilenmiş halde.
Eşim çok kıskanç ve çok cimri.Bana neye ihtiyacın var diye hiç sormaz, ihtiyacımın büyük kısmını annem karşılar.
Bu sene oğlumuz okula başlayacak, devletin geçen seneki sistemine göre mahallemizdeki çocukları başka semtteki okula gönderdiler, muhtemelen biz de o okula gideceğiz.
Sorunum; eşim namazını kılan biri olmasına rağmen aşırı dünya tutkusu ve mal hırsına sahip oluşuyla benim en büyük engelim.
Çocuğum çok sorunlu oldu,yemesiyle, uyumasıyla her şeyiyle beni yordu. Bana yardım eden kimse de olmadı, ne annem ne eşimin annesi ne de tabi ki eşim.