Eşim, evlenmeden önce de mayolu bir şekilde denize girerdi. Buna rağmen düzelir düşüncesiyle evlendim. Şu an 10. yılımız ve ben, her yaz aynı tartışmayı yaşamaktan yoruldum.
Beş aylık evliyim, sakal bıraktım ve eşimle bu konuda artık kavga boyutunda anlaşamamaya başladık. Ben, sakal bırakıp sünnete uymak istiyorum, namazlarımdan bile daha fazla tat almaya başladım.
Çok çeşitli işler değiştirdi, sıkıntılı dönemleri oldu. Dualarımız geçmesi yönünde. Bazen iş yoğunluğu bazen yorgunlukla namazlarının aksadığını fark ediyorum.
Evleneli çok bir zaman olmadı, 3 ay oldu ama sanki bana 3 yıl gibi geldi. İnanın üzgünüm hocam, aynı zamanda eşim 2 aylık hamile.
"Eğer evi derli toplu görmek istiyorsan beni çalıştırmazsın, ben zaten çocuk olmasa seninle bir ömür geçirmem" falan dedi. Ben ise sadece güzel sözlerle ve yumuşak tavırla cevap veriyorum.
Hocam, lütfen yardım edin. Bu aşkı unutup çocuklar için eski hayatımıza devam edersek sevap kazanacağımızı biliyoruz ama ayrı duramıyoruz.
Hocam, kadın yemek veya ev işlerinde kocasından yardım bekliyorken, erkeğin buna iştirak etmemesinde sakınca var mıdır?
Evimizin kira borcu 5 aydır ödenmiyor, yiyeceklerimizi babam karşılıyor, giyecekleri akrabalar, kömürümüz kalmadı, kayınvalidem göndermiş. Artık sabır taşı çatladı. Bugün yine işe gitmedi.
Allah nasip ederse evlat sahibi olmak istiyoruz ancak eşimin okulunun bitmesine daha iki yıl var ve okulun da devam zorunluluğu var. O da bundan dolayı endişe duyuyor.