Hocam, Altı buçuk yıl evlenmek isteyip de türlü sıkıntılardan sebep evlenemediğim biri vardı. Elhamdulillah, dokuz aydır evliyiz. Evlenmeden önce, eğer evlenebilirsek, evli olduğumuz her gün nasıl bir nimet olduğunu unutmamak adına şükür namazı kılacağım diye niyet ettim.
Ben de anneme "babam bu düşüncesinden vazgeçinceye kadar yatağını ayır, eğer tövbe ederse nikâh tazele" dedim.
Din, mantık ve ruh olarak uyuşuyoruz fakat fiziki güzellik olarak ısınamadım, hoşlanmadım. Vardır bir hayır deyip
Doktorum bebeğimi 6 ay daha emzirebileceğimi, bir sakınca olmadığını söyledi ancak bu dinimizce de uygun mudur?