Evlenmek istiyorum fakat güzel ahlak yanında, yüz güzelliği de arıyorum. Akrabalarım bana; güzellik önemli değil, içi ve ahlakı güzel olsun diyorlar.
Evlenmek, cihat etmek, eşime saliha bir eş olmak, salih/saliha evlatlar yetiştirmek istiyorum ama eksiğim, utanıyorum. Biriyle görüştürmek istiyorlar beni,
Bu süre zarfında biz nişanlımla hemen hemen her hafta buluşup görüşüyoruz. Nefsen çok istiyor olsak da el ele tutuşmak falan gibi bir şey olmadı aramızda, olmaz da inşallah.
Evimizin kira borcu 5 aydır ödenmiyor, yiyeceklerimizi babam karşılıyor, giyecekleri akrabalar, kömürümüz kalmadı, kayınvalidem göndermiş. Artık sabır taşı çatladı. Bugün yine işe gitmedi.
Hocam, ben diyanette görevli bir imam hatibim. İmamlık mesleğine başlamadan önce evlilik konusunda "İmam olunca herkes bana kız verir" gibi genel bir kanım vardı, fakat
Bir buçuk ay önce, bir evlilik kararı aldım. Allah, gönlümü ilk defa gördüğüm bir çocuğa ısındırdı. Sonrasında annemle konuştum. Annem, yaşımdan ve okuldan dolayı etraf ne der diye izin vermedi.
Kendisi hakkında suç duyurusunda bulundum. Benim ilk eşimdi ve benimle gönül eğlendirdiğini ve cinsel istismara uğradığımı düşünüyorum.
Bir aylık sürecin sonunda anladım ki eşim, ailesinden çekinerek ve onlarda hiç açık ve çalışan bir bayanın olmaması dolayısıyla böyle bir şey istemiş benden.