Bir annenin, kızının mutlu olması için gerekeni yapması gerekmez mi? Babamla küs olduğu için, erkek tarafı bize gelirse babamla konuşmak barışmak zorunda kalır diye,
Hocam, evlilik tamamen bedenseldir diyorsunuz. Fakat yaşım 29 oldu. Ben ve benim yaşımda birçok arkadaşım aynı dertten muzdaribiz.
Evimizde yaşananları gidip yabancılara anlatıyor. Haset ediyor. Yanında yeni kıyafet giymeye korkuyorum. Sürekli sabra zorluyor, dayanılacak gibi değil hocam.
Beni sevmediğini defolup gitmemi, söyledi. Hamile olursan aldırırsın, diyor. Kızgınlıkla söylüyor ama hatasını anlayıp düzeltmiyor, her gün aynı.
Hamile kalmak istiyorum fakat doktorum akciğerimdeki rahatsızlıktan dolayı riskli buluyor ve evlat edinmeyi tavsiye ediyor.
İntiharı çok düşünüyorum ama tek sebep dinimizce yasak olması. Dualarım: yaşamam hayırlıysa sebep ver ölümüm hayırlıysa imanlı bir şekilde al canımı Allah’ım, yönünde.
Ayrıca bir sorun daha var ki o da, ben düzgün davrandıkça, erkeklerden uzak durmaya başladıkça, onun kıskançlığı azaldı. Hatta satıcılarla, tamircilerle muhatap olmamı engellemiyor, sen görüş diyor.
Ben de anneme "babam bu düşüncesinden vazgeçinceye kadar yatağını ayır, eğer tövbe ederse nikâh tazele" dedim.