Nişanlım, okuma taraftarım değil ama aileme okulu bitirme sözü verdim ve o şekilde nişanlandım. İslam’ı yaşamak ve yaşatmaya vesile olmak dışında bir amaç edinmemeye çalışıyorum.
Şu an bir talibim var ama kendisi bekâr. Beni ve kızımı kabul ettiğini söylüyor ısrarcı bir şekilde de benden vazgeçmek istemiyor.
Ben, nişanımın olacağını komşumdan öğrendim ve karşı çıktığımda ise “Olmaz öyle şey, biz anlaştık, vazgeçemeyiz; kızın adı senle çıktı bir kere, dönmek olmaz” gibisinden sözler ifade ettiler.
İster istemez bazen sabrım tükeniyor. Bugün kızıma vurdum ama bu uykudan da etti beni, nasıl davranacağımı şaşırdım.
Ben, 36 yaşında bir doktorum. Şimdiye kadar karşıma evlenme niyetiyle çıkanlar oldu ancak 1. veya 2. görüşme sonrasında, "ben sana layık değilim" diyerek genelde karşı taraftan ret cevabı geldi.
Ben de ona vurmamak için onu incitici sözler söylüyorum, sonra da sabaha kadar uyuyamıyorum ve ben ne zaman ona vurmaya gitsem ya da her ne isterse "Allah rızası için anne" diyor.
Küçük yaşta babasını yani dedemi kaybetmiş. Yoğun iş hayatı ve kişiliğinden dolayı biraz asabi bir yapıya sahip. Küçücük bir konuyu büyütüp, sebebi biz olmasak bile bize fatura ediyor
Henüz kaliteli mü’min bir koca ve baba olabileceğimi sanmıyorum ancak, her genç gibi evliliğe ihtiyacım var. Namus sabıkam olmadan, temiz bir şekilde evlenmek istiyorum.
Bir aylık sürecin sonunda anladım ki eşim, ailesinden çekinerek ve onlarda hiç açık ve çalışan bir bayanın olmaması dolayısıyla böyle bir şey istemiş benden.