Ben yapı itibariyle çabuk sinirlenen bir insanım, eşim de tam tersi, gayet rahat bir yapıdadır; neşelidir, hiçbir şeyi kendine dert edinmez, kafasına takmaz. Ben de tam tersi olduğum için sıkıntılar burada başlıyor
Sorum ise şu; arkadaşımın nişanlısı, bana uygun birisi olduğunu söyledi, ben de araştırdım, çok düzgün bir çocuk; namazlı abdestli, ahlakı güzel. Rabbimin rızasını kazanabilmek için
Hocam, 15 yıllık evliyim. Eşim epilepsi hastası ve evlenirken bana söylenmedi bu hastalığı, görücü usulüyle evlendim. Kimseden de duymadık hastalığını aynı yerlerde oturmamıza rağmen.
Kız, açık giyinen, tesettüre riayet etmeyen biri. Ayrıca dinini pek yaşamayan ve bu konu hakkında pek bilgisi olmayan bir kız. Bundan birkaç ay önce kız bana mesaj atmaya başladı
Eşimle bir sorunumuz var; eşim, benim annem ve babam dışında (benim hiç kardeşim yok, evin tek kızıyım) çok sevdiğim ve beni çok seven akrabalarıma gitmek istemiyor.
Ben sözlüyüm; kendi köyümüzden aynı kültürü paylaştığımız biri ile. Annem, babam razı fakat abimler karşılar bu duruma, elle tutulur bir sebep yok ama karşılar.
Hamileyim ve çok endişeliyim. Bu endişelerim normal mi bunu merak ediyorum. Evladımı İslam’a uygun yetiştirmek istiyorum.
Henüz evli değilim fakat şimdiden bile bu epilasyon işi çok vaktimi alıyor, haram olduğu için kuaföre gidip de yaptırmıyorum kendim halletmeye çalışıyorum. Ancak, ben ilerde eşime bu şekilde gözükmeyi asla istemiyorum,
Eşim, evlenmeden önce de mayolu bir şekilde denize girerdi. Buna rağmen düzelir düşüncesiyle evlendim. Şu an 10. yılımız ve ben, her yaz aynı tartışmayı yaşamaktan yoruldum.
Beş aylık evliyim, sakal bıraktım ve eşimle bu konuda artık kavga boyutunda anlaşamamaya başladık. Ben, sakal bırakıp sünnete uymak istiyorum, namazlarımdan bile daha fazla tat almaya başladım.