Dini yaşantımın yükü tamamen babamın sorumluluğunda olmasına rağmen, babam benim ve diğer ev halkının dini hiçbir vazifelerimizi uygulatma noktasında müdahalede bulunmuyor.
Hocam ben, evlenmeyi çok istiyorum, çok dua ediyorum, adaylarda çıkıyor ama bir türlü olmuyor. Yaşıtlarım hep evli, nişanlı. Onları görünce üzülüyorum
Kendimce kitap, hatta Kur’an okumak istiyorum. Eşimin gezmek ve yemek için emirleri yüzünden sıra okumaya bir türlü gelmiyor.
Eşimle tartıştık, "erkeksen beni boşarsın" dedi. 2 çocuğumuz var. Eğitim seviyesi ve dini bilgisi ham. Ne yapmalıyım ben bu söz üzerine?
Esasında ben de çocuğumu kendim büyütmek istiyorum fakat, eşimin sert tavrı beni çok kırıyor. Her konuda böyle davranıyor. Ben erkeğim, böyle olacak, sertliğinde. Ben ise kırılganım.
Sorum ise şu; yaşım 19-20, evlenmeden ayrı bir eve çıkarsam Allah hesap gününde sorar mı bunu bana?
En önemlisi, ben sevgi anlamında babama karşı çok soğudum, onunla konuşmak bana acı veriyor; beni anlamayan, umursamayan bir baba, sadece gönlümü kırıyor.
Eşim, sürekli ailesini eve davet etmek istiyor (iki tane de görümcem var), onlar da geldikleri zaman en az 4-5 gün kalıyorlar.
Saliha eş konusunda çevremde nasibimi arıyorum, araştırıyorum ama Allah’ın istediği gibi Allah rızası için evlenmek isteyen birisi yok.
Eşim, annemin bana, canım oğlum vb. cümleler kurarak sevgi göstermesinden hoşlanmıyor. 4 yaşında erkek kardeşim var, ben onu sevdiğim