Rabb’im ömür verirse bu zaman dilimini çok iyi değerlendirip olgunluk yaşımda evlatlarıma ve çevreme çok daha faydalı olmak istiyorum. Bunun için sizden kendim, ailem ve çevrem adına verimli bir yol haritası istiyorum hocam.
26 yaşındayım ve bu zamana kadar karşı cinsle hiçbir şekilde samimiyetim olmadı. İlk geceyi (tabi ilk gece olması şart değil) olumlu bir şekilde nasıl geçiririz öğrenmek istiyorum.
Ben yalvardıkça o, daha çok içiyor sanki. Onunla bir yatakta yatmak beni iğrendiriyor.
Fakat şehvet duygusunu şu kalbimden bir türlü söndüremiyorum. Kendimden soğuyorum. Zaman zaman kendi kendimi tatmin ediyorum aklımdan çıksın diye ama bunun bütün çabalarımın Allah’ın karşısında değersiz kalmasından korkuyorum.
Anne babalarının anlayışsızlıklarını şikâyet ederler; fakat anlayış göstermezler. Sessiz kalarak, protesto ederek ses getirmeye çalışırlar.
Bizimle hiç ilgilenmeyen, arayıp sorma zahmetinde bulunmayan, özlem duymayan, başkalarının ihtiyaçları peşinde koşan babama karşı nasıl davranmalıyım?
İntiharı çok düşünüyorum ama tek sebep dinimizce yasak olması. Dualarım: yaşamam hayırlıysa sebep ver ölümüm hayırlıysa imanlı bir şekilde al canımı Allah’ım, yönünde.
Şimdilerde ‘cimrinin zekatı’nı verip binlerce liralık perdeler ve halılarla ev döşemek; elbiseler, süsler almak çok normalleşti.
Ayrıca otobüslerde tek başımıza da değiliz. Yakında evlenmeyi düşünüyorum ve evleneceğim kişiyle ,bu aramızda sorun oldu.