Der ki; kulunum Rabb’im. Kulun kölenim senin. Beni sen yarattın. Secdem yalnız sanadır. Ben sadece senin karşında rükû ederim.
Allah Teâlâ, dünyada kadına eş olma görevi verdi. Bunun için vücudunu narin ve yumuşak, sesini çekici, gözlerini büyüleyici yarattı. Vücuduna giydiği giysiler bile, erkeğin cazibesi oldu.
Yağmurla birlikte ortaya çıkarlar, yani rahmetle...
Bütün renkleri en tabiliğiyle, en canlılığıyla bulundururlar mütebessim yüzlerinde.
Ve güneşin ışık hüzmeleri, rahmetin bereketiyle birlikte dolar yüreklere.
İnsan bir işarete muhtaçtı. Mücadele etmek zorunda olduğu yer, tanımlanması güç olan bir yerdi çünkü. Kim bilir kaç yolcuya kucak açmış, çok geçmeden de onu bir metre toprağın altında bırakıp gitmişti dünya.
Kadın, neslin devamının tek adresi olduğu için de her kesim, her ideoloji, her sistem, her görüş kadını, kendi pencerelerinden tarif etmiş, işine geldiği yere oturtmuş ve üzerinde tahakküm kurmanın yollarını aramıştır.