Bulutları gördüm, güneşi de; havayı soludum ve hayat devam ediyor her bir telaşesiyle!
“Hiç gün yüzü görmedim evladım, hayat çok acımasız yavrum.” demişti yaşı bayağı ilerlemiş birisi. Hayatta acı […]
En sevdiğimiz arkadaşlarımız vardı ve her gün bir yenisi eklenen. Evlerine, bahçelerine gittiğimizde elimize ya ağaçtan koparmış ya da bazen sepette duran elmadan, bazen ellerinde yaptıkları bir börek veya tatlı bir şeyi de anneleri vermeyi ihmal etmezlerdi.