Dışarıda gayet iyi. Eve gelince hep yorgun, uyku modunda oluyor. Süslenmem, farklı şeyler giymem falan umurunda değil. Adeta ben ve çocuklarımdan kaçıyor, bizimle vakit geçirmek bile istemiyor.
Ablam 28 yaşında. Bu yaşına kadar hep bize, ailesine hizmet etti evliliğini erteledi. Şimdi de bizi umreye götürmek istiyor. Annem, ablam evlenmediği için kızıyor ve 'eşinle gidersin, ben gelmem!'
Babam küfür edip gezen bir adam, annem de çok çabuk yalan söyleyen birisi. Aralarında alacak verecek davası vardı. Eşim alacağını istedi, babam ise 'elimde yok' deyip oyaladı. Aradan 5 yıl geçti, eşim tekrar isteyince kavga ettiler.
Elimden geldiğince zinadan kaçmaya çalışıyorum ancak bir şekilde yakalanıyorum ve tövbe edip üzülsem de bir süre sonra yine yakalanıyorum. Namazımı ve diğer sünnet ibadetleri yapmaya çalışıyorum
Nişanlım açık giyiniyor. Ben bu konuda yanlış yaptığımın farkındayım. En başında böyle bir iş yapmam yanlıştı. Fakat sonuna kadar gidip, vazgeçmek istemiyorum.
Eşim çok iyi bir insan her konuda; hiç bir kötü akışkanlığı yok hamdolsun. Tek sorunumuz, 'şu mübarek günlerde bari namazını kıl' diyorum, tartışıyoruz.
Hocam selamünaleyküm. O kadar çaresizim ki, lütfen bana akıl verin. Evliyim, 2 çocuğum var ve gaflete düşüp bir kızla beraber oldum. Şimdi, bu kıza sahip çıkmam gerekiyor.
6 yıldır bu ızdırapla yaşamaya çalışıyorum. Sabahtan akşama kadar bu konu beynimi kemiriyor, yapmam gereken işlere bile konsantre olamıyorum. Günümü yaşayamıyorum, yaşayan ölü gibiyim, depresif ve kaygılıyım.
O, üniversite okuyor ama ailesinin yanına bile ayda bir ancak gidiyor. Aynı şehirde olmasına rağmen İslami bir cemaatte çok yoğun olarak çalışıyor. 'Ne kadar para verseler bu işi bırakmam! Sen de benden bunu beklemediğin için varsın.' diyor.