CEVAP: Hayat, ilk insandan beri aynı dünyada benzer şartlarda devam ediyor. İlk insandan beri insanın “iyi oldu” denecek işleri ile “keşke olmasa idi” denecek işleri arşivleniyor. Sonra gelenler, önce gelip gidenlerin birikiminden hakkıyla yararlanabilseler dünya ve ahiretleri için hayırlı olanı yapmış olurlar. Bir genç olarak yarın pişman olma ihtimaliniz olan ve “keşke” diyebileceğiniz muhtemel hususları şöyle özetleyebiliriz:

– Hayatın insana öğreteceği en büyük gerçek, kulun Rabbi ile kuracağı bağın dışındaki bütün bağların geçici ve uçucu olduğu gerçeğidir. Kendilerinden kopamayacağını zannettiğin en yakınların ve sevdiklerin bile seni bırakabilecek hatta bırakacak, senin gözyaşların onları merhamete getirmeyecektir. İnsanın başkasına yaslanmayı düşünmesi bile acizliktir.

– Ne kadar yaşarsan yaşa ve ne kadar iyi şartlarda bulunursan bulun sonunda idrak edeceğin hakikat şudur: Bu hayat dertsizlik hayatı değildir. Yarı uyuşuk bir hayat yaşamayan aklı başında her insanın dertleri ve kederleri olacaktır. Bu hayat dertsizlik diyarını kazanma hayatı olabilir, kendisinin bu özelliği yoktur.

– İnsanın ihlaslı bir şekilde Allah’a dua etmesinden başka imdat edeni yoktur.

– İnsan neyin peşinde olması gerektiğini, faydalı ve zararlıyı yanlış tespit ettiği zaman bir hayatı zayi edebilir.

– İnsanın imanı kaybetmekten sonraki en ağır hatası haramı cebine veya midesine koyması olur.

– Hayatta en acı “keşke” sözünün kullanılacağı işlerden biri ibadete ve Kur’an’a karşı gösterilen gevşekliklerdir.

– Hayatın bir başka acı tecrübesi de şeytanı bir cin olarak hayal edip, insanlardan da şeytanlar olabileceğini anlayamamış olmaktır.

– Sabırsız geçen her günün yağmurlu bir havada şemsiyesiz dolaşmak olduğu iş işten geçince anlaşılır.

– Anne ve baba, ancak kaybedildikten sonra kıymetleri anlaşılabilen iki büyük nimettir.

– Vefalı, samimi bir dostun kıymetinin bilinmemesi sadece esef etmekle unutulabilecek bir değer değildir.

– Ve her ilerleyen yaş, geçen ömrün çok kısa olduğunu ve çok hızlı geçtiğini belgeler.