SORU: Selamunaleykum hocam. Ben ilahiyat mezunu, yüksek akademik tahsiline devam eden bir bayanım. Akademik tahsilime devam etme isteğim hiçbir zaman aile kurma isteğimin önüne geçmedi Allah’a şükür, bu anlamda evliliği erteleme gibi bir teşebbüsüm hiç olmadı. Önüme gelen fırsatları hep değerlendirdim, ancak gelin görün ki belli bir yaşa erişmeme rağmen hala bir yuva kurabilmiş değilim ve bu durum beni haddinden fazla üzüyor, bu üzüntü de sosyal hayatıma çok fazla yansıyor. Elbette ki nasip işi diyorum, hakkımdaki takdirin bu olduğunun, benim için şu anda böylesinin daha hayırlı olduğunun bilincindeyim ama bu bilinç kendimi teskin etmeme kimi zaman yetmiyor. Gerek ayetlerde gerek hadislerde evliliğin bu denli üzerinde durulması, bu kadar tavsiye edilmesi, hakkında güzel makaleler yazılması, yapılan sohbetlerde öneminin ısrarla vurgulanması bende evli olmayışımın eksikliğini çok derinden hissettiriyor, ne zaman bunları okusam ya da dinlesem adeta sarsılıyorum, gözyaşlarıma hakim olamıyorum. Neticede evlenmemek benim tercihim değildi, ben karşıma çıkan kimseleri değerlendirdim ancak hiçbirinde aradığım derinliği bulamadım, oturup konuşulduğunda gereken muhabbeti duyamadım. Bazen diyorum acaba bu kadar okumakla iyi etmedim mi? Çünkü ben en az benim kadar ilme, öğrenmeye, öğrendiğiyle hem amel edip hem de bu ilmin zekatını vermeye talip bir kimse ile böyle bir yola girmek istiyorum Allah nasip ederse. Ancak karşıma hiç bu istikamete yakın kimseler çıkmadı. Bazen yakınlarıma kızıyorum içten içe, hiç mi bu konuda bana yardımcı olamazlardı… Dualarıma sarılıyorum elbette ama bazen çevremizdekilerin, mü’min kullar olarak üzerlerine düşeni yapmadıklarını da -bilhassa bu konuda- teessüfle müşahede ediyorum. Erkek olsam niyetimi haykırmakta hiçbir beis görmezdim, ancak toplumumuzda maalesef bayanlar için bu konuları dile getirmek çok güç. Sorum şu ki; Rabbinin rızasını kazanabileceği bir yuva kurabilmeyi canı gönülden dileyen ve bunun için duasından başka hiçbir şeyi olmayan bir kul ne yapmalı?
CEVAP: Aleykümselam. Herkesin bir imtihanı olacağı açıktır. Belli ki sizin imtihanınız da bununla başlamış; sabır denen şeyi de bilmelisiniz. Eğer evlenme ihtiyacı bir farz düzeyine gelirse bunu ‘erkek gibi ilan etmenizde’ hiçbir sakınca olmaz. O düzeyde olmadıkça da size düşen sınava razı olmalısınız. Siz de o sınavı kazanın. Allah yardımcınız olsun.