Soru: Hocam benim dört oğlum var. En büyüğü hırsızlık, yalan söyleme, okuldan kaçma gibi utanç duyulacak davranışlar içerisinde. Ne kadar karşımıza alıp konuşsak da, üzerine düşsek de olmuyor, İslam’a yakışmayacak şekilde yaşıyor. Şimdi de Rus bir kızla evlenmek istiyor. Hocam defalarca öğüt verdim, anlattım ve bunların benim değil Allah’ın emirleri olduğunu söyledim ama değiştiremiyorum, bir fayda etmiyor. Bu durumda ne yapmam gerekiyor, reddetsem de onun işlediği günahlardan ben de sorumlu olur muyum?
Cevap: Asla reddetme, zaten reddetmek bir çare değil. Yıkılmana ve teslim olmana da gerek yok. Yalnız bu durumu çocuğunun bir hastalığa yakalanması gibi görmeye çalış. Maazallah sakat doğsa idi ne yapacaktın? Bu da böyle bir şey bak, aklı yok gibi hareket ediyor yani aklı sakat. Sen de sakat muamelesi yap. Sakın annesi ile onun yüzünden tartışma. Aksi takdirde bir olan derdin ikiye çıkmış olur. Şeytan da o fırsatı kaçırmaz. Sabredeceksin, sabredeceksin ve sabredeceksin. Ve böylece evlat yetiştirip sevap kazanacağını beklerken “evlat yetiştirme gayretin ve sabrından” sevap kazanacaksın. Tıpkı Nuh aleyhisselam gibi…
Ve diğer çocuklarına onun hastalık bulaştırmasına karşı çok dikkat edeceksin. Bu dikkatin “ağabeyinden uzak dur!” uyarısı şeklinde olmayacak. Diğer çocuklarınla yakınlığın, onlarla muhabbetin, nasihatin, onları adam yerine koyuşun olacak yapman gereken. Sakın, bugün veya on sene sonra iş bitti havasına kapılmayasın. Hayat devam ettikçe sen de mücadeleye devam etmeye hazır ol. Yıllar seni yıpratmasın sen yılları geç git. Böylece Allah’ın rızasına daha yakın olursun, daha çok ecir kazanırsın.
Allah yardımcın olsun.
Kaynak: Fetva Meclisi
Comments are closed