Bitsin rüyan!

Artık uykundan uyan!

Gördüklerin kâbus değil.

Bu zulüm, ne yazık ki rüya değil.

Uyan ve silkelen.

Bu zulme “Dur!” diye seslen.

Kardeşlerimiz, insanlık feryat figan hâlde.

Çığlıklar sardı tüm dünyayı…

Bu nasıl uyku?

Bu seslere uyanmazsan daha ne zaman uyanacaksın?

Gözü yaşlı Ümmet seni, beni ve bizi bekliyor.

Evet, geleceğimizi biliyor.

Yeniden dirileceğimizi biliyor.

Kardeşlerimizin gözyaşlarını sileceğimizi biliyor.

Lakin biz…

Uyumuşuz, uyutulmuşuz…

Parti, cemaat, dernek, ırk, din, dil diye parçalanmış; birbirimizden kopmuş, savrulmuşuz bir yere…

Uyan!

Bitsin bu rüya…

Biz olalım.

Yeniden ve daha güçlü tek yumruk olalım.

Zalimin korku duyduğu, mazlumların ümidi olalım.

Ama ilk önce bu dünya rüyasından uyanalım.

Hakk yolunda tekrar bir olalım.

Tekrar İslam bayrağını şaha kaldıralım!

ElifElif Dergisi – Sizden Gelenler /Furkan Aydın