Hani utanır ya insan, mahcup olup da bakamaz kimsenin yüzüne. Hani bazı insanlar “Yerin dibine girseydim de bu sözleri duymasaydım.” der. Bazı insanlar da yerin dibine girmekten korkar utancından. Çünkü yerin dibinde çetin hesaplar vardır. Çünkü yerin dibinde hakkını veremediğimiz bir kardeşliğin hakkı vardır.

“Muhakkak ki iman edenler kardeştirler!” ayet-i kerimesini her okuduğumda, beceremediğimiz bir kardeşliğin hesabını vereceğimiz bir gün geliyor aklıma.

Utanıyorum…

Kardeşlik adına hiçbir şey yapmayıp rahatın ve sefahatin peşine düşerek, açtığımız avuçlarda bile dualarımızı esirgediğimiz o İslam şehitlerinin karşısına çıkmaya ar ediyorum.

Filistin’de, Suriye’de, Arakan’da, Afganistan’da, Çeçenistan’da, Cezayir’de, Bosna Hersek’te hain, ahlak yoksunu, hayâsız, vicdansız yaratıklar tarafından ayaklar altına alınıp zelil görülmüş Müslüman kardeşlerimin yüzüne bakmaya ar ediyorum.

Irak’taki bacım Nur’dan af diliyorum. Haykırmasına rağmen ölüm arzusunu, yine sustuk… İstediği, hainlerin dokunduğu bedenine bir kurşundu; onu bile çok gördük. Ebu Garib’i yıkmadık Siyonistlerin başına. Acılara sustuk… İmam Abdurrahman Ubeydi’ye yapılan eziyetlere yumduk gözümüzü. Kur’an’ın ayaklar altına alınmasına sesimizi çıkarmadık! Baseyev’in, Dudeyev’in, Şeyh Ahmet Yasin’in, Hasan el-Benna rahmetullahi aleyhimin savaştığı uğurda savaşamadık.

Fatih’in inançla fethettiği yerler, fethedildi inançsızlıkla! Kimse hissetmedi o fethi. Bir damla kan bile dökülmedi beyinler uyuşurken. İman ile fethedilen topraklara, kimler hükmediyor şimdilerde!

Kardeşim!

Onlar bilmiyorlar mücadeleyi. İslam’ın ne demek olduğunu bilmiyorlar. Zeynep’leri, Fatıma’ları unutturuyorlar… Şuursuzluk kol geziyor ülkemde mazlumlara karşı!

Utanıyorum…

Filistinli masum çocuk affet bizi. Arakan’da diri diri yakılan kardeşim affet bizi. Irak’ta, Bosna’da ırzına geçilen kardeşim affet bizi. Suriye’de her gün kan içen dindaşlarım yüzüm yok af dilemeye ama affedin bizi!

Rabbim…

Mazlumlar, Müslümanların sessizliğini sana şikâyet ediyorlar. Adaletinin hemen tecelli etmesini dileseydin biliyorum ki helakimiz kaçınılmaz olurdu.

Ya Rab! Ya imanımıza kuvvet ver, senin için çıkalım yine seferlere, el uzatalım mazluma ya da sessizliğimize merhametinle tecelli et, bağışla bizi…

ElifElif Dergisi – Sizden Gelenler / Tuğba Doğan