Ne çok biliyoruz, ne kadar çok şey hakkında konuşuyoruz. Oysa Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem ne buyuruyordu: “Ya hayır konuşun ya susun…”

Dostlarımızla bir araya geldiğimizde aile ortamlarımızda neler konuşuyoruz? Bu ortamlarımızda elle tutulur neler söylüyoruz? Ben burada konuşmaktan daha çok konuşmanın zıddı olan susmaktan bahsetmek istiyorum.

“Susmak en güzel huylardandır.”, “Selametin onda dokuzu susmaktadır.” gibi sözler çok duymuşuzdur. Çünkü insanın başına gelen belaların çoğu, çok konuşması sebebiyledir. Diline sahip çıkana cennet vaad eden de bir Peygamberimiz var elhamdulillah…

Süleyman aleyhisselam ise “Eğer konuşmak gümüş ise susmak altındır.” buyurmuştur. Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem de “Çok konuşanın hatası çok olur, hatası çok olanın günahı da çok olur, günahı çok olan kimseye de ateş daha layık olur.” buyurmuşlardır.

Konuşmanın bir afet olduğu dönemden geçiyoruz. Sosyal medya ve diğer araçlar bizleri çok ve gereksiz konuşmaya sevk ediyor. Bu bir zehirdir, bu zehrin panzehiri de susmaktır. Susmanın altın değerinde olduğu bir çağda yaşıyoruz.

İnsanlar konuşmanın bu kadar fazla olduğu dönemde “güzel konuşma” adı altında diksiyon ve hitabet dersleri alıyorlar çünkü artık konuşmak yetmiyor, güzel konuşmak gerekiyor. Güzel konuşarak diğer konuşanlardan bir adım öne geçmek istiyorlar. Bu, bakıldığında güzel hoş bir şey ama ben diyorum ki; bu güzel konuşma kurslarının yanına keşke bir de güzel susma kursları da açılsa. İnsanlar nerde nasıl konuştuğunu öğrendiği gibi nerelerde susulacağını da öğrense. Böyle olmadığı vakit insanlar frensiz lüks bir araç gibi oluyorlar. Araba çok güzel ama freni yok bu arabanın, alıcısı da olmaz kıymeti de.

Bizler mü’miniz elhamdulillah. Nerede durup nerede hareket geçeceğimizi bilmemiz gerekiyor, bir fren sistemi olmalı bizlerde; böyle olmadıysa karşımıza ilk çıkan engele takılır kalırız.

Rabbim bizleri bildikleriyle amel edenlerden eylesin.

ElifElif Dergisi – Sizden Gelenler / Muhammet Dalkılıç