SORU: Selamünaleyküm hocam. Size daha önce de danışmıştım. Eşimle 6 yıllık evliyiz. Çocuk yok, problemlerimiz çoğaldı. Sürekli tartışıyoruz. Eşim, sürekli “ben özür dilemem, ben gururluyum, gururumdan vazgeçmem” diyor. Bu evlilik bitti bitecek, zaten cinsellik de kalmadı; eşim çocuk gibi sürekli küsüyor ve hep ben adım atıyorum. Artık ben de bayan olarak pes ettim 6 senedir. Bu ay çocuk için aşılama yapıldı ama eşim bana destek değil, köstek oluyor. Beni sevmediğini defolup gitmemi, söyledi. Hamile olursan aldırırsın, diyor. Kızgınlıkla söylüyor ama hatasını anlayıp düzeltmiyor, her gün aynı. Benim merak ettiğim; boşanarak günaha girer miyim? Bu evlilik bize zarar veriyor, saygı kalmadı. Ben ayrılınca ailemin yanında da mutlu olamayacağım ama böyle de mutlu değiliz. Gitmem mi gerekiyor, kalmam mı karar veremiyorum. Bana bugüne kadar sevdiğini hiç söyleyemedi gururundan. Kaç gündür ayrılırsak nasıl oluruz diye düşünmekten, kafayı yiyeceğim ama o gururundan bu yuvayı yıkmayalım, bile demiyor. Beni iyice uçuruma itiyor. Ne olur hocam, bir yol gösterin, çok bunaldım. Rabbime hep dua ediyorum namazlarımda ama çıkış yolu bulamıyorum. Bu evlilikte mutlu değilim ama yine de vazgeçemiyorum. Onu sevdiğimden değil; bu saatten sonra baba evinde nasıl yaşayabilirim, kendimi daha kötü hissetmek istemiyorum. Kimseye de anlatamıyorum. Bana Allah rızası için yardım edin.
CEVAP: Selamünaleyküm. Mü’min, Allah’a güvenip yaşar. Ya eşiniz ya da babanız diye iki dağın arasına sıkışıp kalırsanız akıbet böyle olur. Neden kendinizi Allah’ın sizi yarattığı hürriyet vadisine salmıyorsunuz? ‘Ya eş ya baba’ değil, ‘bir tek Allah ve ben’ diye düşünün. Bakın ne çıkışlar gelecek önünüze.
Comments are closed