SORU: Ben 32 yaşında, 3 yıllık evli, biri 6 aylık, diğeri 22 aylık iki erkek çocuğu olan bir öğretmenim. Eşim; hafızdır, ailesi iyidir, doğrudur, dürüsttür diye güvenerek istedim ve aldım. Evlendikten sonra gerek bana ve gerekse aileme, özellikle de anneme karşı tavırları bizi çok üzdü ve yıprattı. Ben anneme çok düşkünüm, annem de bana çok düşkün. Eşim, annemle olan bu muhabbetimizi hiç çekemedi ve sürekli annemi bizden uzaklaştırmak için annemin sinirlerini bozucu hal ve hareketlerde bulundu. Bana karşı da çok dik kafalı, söz dinlemez ve asi bir yapıya büründü. Yalanı çok rahat konuşabilen biri oluverdi. Annemle uğraşıyor olması, sonunda annemin sinirlerini alt üst etti. Benim ve ailemin güvenini ve sevgisini kaybetti. Artık biz de bu saatten sonra ona karşı sert tavırlar almaya başladık. Önceleri sinirlerimizi bozmak için yaptığı davranışlarına artık sert tepkiler gösterdik. Bu şekilde 6 ay devam ettik (Tabi annemlerden ayrı yaşıyoruz. Annemler bazen geliyorlardı). Bir akşam, annemler de bizdeyken çok ufak bir mesele sonucu anneme yine tavır yaptı. Ben de kendimi tutamayıp kendisine tokat attım. Bu tokattan sonra açtı ağzını yumdu gözünü, avazı çıktığı kadar bağırarak anneme hakaretler yağdırdı. Babam ortalığı yatıştırdı. Sonra benim okulda olduğum bir gün eşim babasını çağırmış ve çocukları da alıp baba evine gitmiş. Şu an 3 aydır ayrıyız. Çocuklarıma çok düşkünüm ben, çocuklarımı kullanarak bana bir sürü şartlar ve şantajlarda bulunuyorlar. Şartlarımızı kabul etmezsen boşanma davası açarız, tazminat davalarıyla seni perişan ederiz diye. Ben o kadar yalvardım, yakardım, sözler verdim nafile. Ben yuvam, çocuklarım dedikçe onlar daha fazla beni yıprattılar. Son olarak; gelirim ama annen en az 3 sene evimize gelmeyecek ve bana sen ve annen karışmayacağınıza yemin edeceksiniz dedi. Ben böyle şartı kabul edemem dedim. Şimdi dava açma hazırlığındalar. Ben çocuklarım için ateşe atlamaya hazırım. Onları çok seviyorum, ne yapmalıyım?

CEVAP: Selamünaleyküm. Böyle meselelerde tek tarafı dinleyerek bir karar verilemez. Sizin anlattıklarınızın aynen doğru olduğunu kabul ederek cevap veriyorum: Anlattığınız gibi bir bayanla ayrılmanız size rahmettir. Çocuk sevgisi ve benzeri bir nedenle bir arada olmanız gerekmez.