SORU: Selamünaleyküm hocam. Ben, eşim üniversite okuyor diye iki sene nişanlı kaldım, bir buçuk ay önce de evlendim. İkimiz de Kpss’ye girdik, o kazandı ve başka şehre gitmek zorunda kaldı. Öncelikle, ben de gitmek istedim ama felçli bir babam ve yaşlı annem olduğu için onları bırakamadım. Evlatlık görevimi yerine getiremediğim için eşimi başka şehirde bırakıp anne babamın yanına geldim. Allah izin verirse de bir sene sonra, eğer olursa, eş tayininden eşimi yanıma alacağım.

Eşimle annem arasında kaldım, kendi mutluluğumu anneme babama tercih ettim. Ben de dışardaki insanlar gibi zevkime uygun olanı yapabilirdim ama yapmadım. Şu anda da eşim tek başına başka ilde yalnız kaldı ona karşı kendimi suçlu görüyorum yaptığımın doğruluğundan da şüphe duymaya başladım, inanın ne yapacağımı bilemiyor ve sağlıklı düşünemiyorum, ne yapmalıyım? Yaptığım doğru mu? Eşim de annem de çok iyiler, maşallah ama ben ne yapacağım?
CEVAP: Aleykümselam. Kadının çalışmasının sonuçlarından biri ile karşılaşmışsınız. Annenizi yalnız bırakmamakta haklısınız, iyi ve gerekli olanı yapmışsınız. Allah sizden razı olsun. Yalnız eşinizle bu uzak kalmanın bedelini ağır ödersiniz. Eşinizin gerekiyorsa işi terk etmesi sizin tek çarenizdir. Sabredin, sık sık eşinizi ziyarete gidin. Bağlantıyı ne kadar çok kurabilirseniz o kadar lehinize olur. Sabır ve duadan başka bir tavsiye göremiyorum sizin için.