Karardı şimdi semalar alemde,
Hüzün giydi Ortadoğu’nun güzel çocukları,
Anneler kucak açtı acıya, kedere ve kadere…
Artık sükût eylemişti cümle nas,
Katlanılamayacak gibiydi Arş’a yükselen sükûtlar…
Bir umut beklemekti saadeti soğumuş bir çay ile,
Kalem ile kâtip olmak değildi mesele…
Kavrayabilmekti ruhu abad ederek hakikati,
Hudutları çiğnetecekken dur diyememekti bedeli sükût…
Direniş ve direnişlerde çırpınışlar seyre durulsun,
Katliamları ziyadeleşsin sonu nar olacakların varsın…
Biz hiç kaybetmeyelim umudu, özü ve sözü…

Kudüs’ün Kızı / Yazı Atölyesi – ElifElif Dergisi