SORU: Ben 27 yaşında bir bayanım. Dört kardeşiz ve en küçük olduğum için önce onların evlenmesi lazımdı benim evlenmem için. Bu zamana kadar benim için kim niyet edip aileme söylediyse, benim fikrim dahi sorulmadan reddedildi. Şimdi geçmişe bakıyorum da ne okul okuyarak bir meslek sahibi olmuşum ne de çalışarak düzgün bir iş sahibi. Bir süre tekstilde çalıştım ama şu an neyin ne olduğunun farkındayım.

Sonunda biri ile tanıştım, bir süredir görüşüyoruz. Kendi işinde gücünde, iyi biri. Bilmediğim pek çok dini konularda da bana öğretici oluyor. Aileme onu açıkça söylediğimde, ‘olmaz, doğulu o’ diyorlar; nasıl biri olduğu, karakteri çok önemsizmiş gibi. Bu arada kendi tarafımızdan da görmeye gelenler oluyor ama kiminin yaşı büyük deniyor, kimi için de güya benim okuduğum belirtilerek olumsuz cevap veriliyor. Yalnızca onların hoşuna gidince soruluyor bana ama benim ne istediğimin bir önemi yok.

Ben ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim hocam. Sevdiğim insanla bir yuvam olsun desem, ailem razı olmaz. Onların dediği biri olsa, bu kez de nasıl bir yaşantım olacak, bu şimdiden belli. Çünkü kendi tarafımdaki insanlar ne sohbete gitmek bilirler ne de gideni hoş görürler. Ne yapmamı tavsiye edersiniz?
CEVAP: Kızım,
Evlenmek senin için farz duruma gelmiş ise yani artık harama kayma riski taşıyacak durumda isen anne babanın ne diyeceği önemli olmaz. İlk helal yolu denemelisin. Öyle değilse sabredeceksin. Şu kadar ki, duygusal olmamaya gayret et. Allah yardımcın olsun.