SORU: Ben 25 yaşında bir gencim. Evliliğimizin 11. ayındayız ve eşimle sürekli tartışıyoruz. Sürekli benden memnuniyetsizliğinden bahsediyor. Evliliğimiz süresince üç kez ailesinin evine kaçtı ve bu, bende güvensizlik oluşturdu. Anne babası bize dair ne varsa biliyorlar, hiçbir sırrımız kalmadı. Ben kendi aileme iyi veya kötü hiçbir şey söylemedim. Ailesine son gidişinde ben de artık dayanamadım ve kendi anne babama söyledim, onlar da bu işin çocuk oyuncağı olmayacağını ve burnunun sürtmesi gerektiğini söylediler.

Eşimi seviyorum. Yeni hamile kalmıştı. 3 aylıkken dış gebelik oldu, çocuğumuzu kaybettik. Çok duygusal hareket ediyor. Çocuksu hareketleri var. Eşimin yaşı benim yaşımdan bir yaş büyük, belki de bunun etkisi var. Biz birbirimizi severek evlendik. Sizin sohbetlerinizi dinleyince hata yaptığımı anladım; insanların fikrini hiçe sayarak evlendim. Eşimin annesi bana çok ağır hakaretler etti; kızımızı senden alırız, kıymetini bilen birisine veririz, dedi. Hocam eşim benim sözümden çok ailesinin sözüne dinliyor ve bana karşı hiç saygısı yok. Defalarca güzellikle uyardım, bağırarak anlattım, döverek anlattım. Ne yapmam lazım hocam?
CEVAP:Aile büyüklerinden birini kendine hakem yap. O senin adına diğer tarafla da görüşsün. Eğer o boşanmanızı uygun bulur noktaya gelirse öyle yaparsın. Anlaşılan senin yapabileceğin şeyler bitmiş. Sonra pişman olmaman için böyle yapman gerekir. Bunu da eşine bildir yaparken.