SORU 1: Es selamu aleykum ve rahmetullahi ve berakatuhu Efendim.
Öncelikle, rabbimin sizden hesapsız razı olup, hizmetinizi artırmasını ve daim eylemesini niyaz ederim. Ailem ile birlikte ilminizden çok istifade ediyoruz. Geçen sene televizyonda bir sohbetinize rastladım ve bir elmasa sahip olmuş gibi görüyorum kendimi. Elbette size bu ilmi nasip eden, vesile kılan Rabbime başta hamd olsun. Daha sonra, bu hizmetleri bizlere sunduğunuz için ve büyük bir sorumluluk altına girdiğiniz için Rabbim sizi ve ailenizi, sevdiği ve razı olduğu kullarının zümresine dahil eylesin inşaAllah.
Efendim, bana kattığınız ilimler için, sizi dualarımda eksik etmeyerek ve sizden aldığım ilimle amil olmaya çalışarak karşılığını bir nebze vermeye çalışıyorum. Gönül isterdi ki daima yanınızda olup, susadıkça sizin gibi bir pınardan kana kana su içebilelim ama inşaAllah Rabbim kerimdir, belki o da bir gün nasip olur bu aciz kardeşinize. Allah (cc) bizlere İnternet üzerinden bu değerli ilimleri aktarıp, sizleri takip etme, hizmetlerinizi bizlerle paylaşıp, hizmet etme şevkimizi artıran abiler ve ablalardan da hesapsız razı olsun. Rabbim size ve emeği gecen herkese muvaffakiyetler ve muzafferiyetler ihsan etsin.
Hakikati söylemekten çekinmeyen bir hocamız var diyebilmenin mutluluğunu yaşıyorum inanın.
Kitaplarınızın bir kısmını yurtdışında bulunduğum için temin edemedim ama bir kısmını Türkiye’den getirtme şansım oldu elhamdülillah. Okudukça ufkumuz genişliyor. Allah (cc) sizden ve bu hizmetleri verebilmeniz için, eminim, nice fedakarlıklar yapan ailenizden hesapsız razı olsun.
Değerli hocam, sizi derdimle sıkmak hiç içime sinmiyor ama sizin gibi birinin tavsiyelerine çok ihtiyacım var. Sizin söyleyeceğiniz şeylerin beni aydınlatacağından, beni ve ailemi iç huzuruna kavuşturacağından eminim. Kusuruma bakmayın. Yüzlerce e-mail okumak zorunda olduğunuzu biliyorum. Uzun yazarak  vaktinizden çaldığım için, hakkınızı helal edin.
Hocam, ben dini ilimlerle henüz 4,5 senedir meşgul olmaktayım. Yani 14 yaşımdan beri. Annem, Kur’an kurslarında yetişmiş bir insan. Babam ise “dindar” bir aileye mensup olduğu için, belirli dini eğitimi almış bir insan. Evimiz küçüklüğümden beri fıkıh, akâid ve bunun gibi İslami kitaplarla dolu olmasına rağmen, babamın bunlarla amel ettiğini pek az gördüm ne yazıkki. Bunca ilme sahip bir babam olmasına rağmen, bana ve kardeşlerime bir kere bile güzeller güzeli olan Rasul’ü Zişan’ı anlattığını işitmedim. Efendimizi tanımayarak geçirdiğim senelerime içim yanıyor. Babamın bunca Peygamberler tarihi, dinler tarihi, İslam tarihi ve bunlar gibi ilimleri bilip de bize aktarmamasını bir türlü kabul edemiyorum. Canım annem, Kur’an’ı maşaAllah çok güzel okumasına rağmen; dini bilgiye, ilme pek sahip biri değil ama namazlarını asla kaçırmayan, teheccüdlerini asla aksatmayan biridir elhamdülillah. Annem, şimdiye kadar bize bildiği kadarını anlatabildi ancak. Ama yumuşaklığıyla, sevgisiyle bizimle bir dost gibi oldu daima. Bu yakınlığından dolayı onu örnek alıp, namazlarımızı kılmamıza ve edepli olabilmemize vesile oldu. Allah ondan razı olsun. Babam 2 defa hacca gitti. Bir kaç defa da Umreye gitti ama bizi o mübarek topraklara, Efendimizle görüşüp, onunla hasret gidermeye layık görmedi. Oraları önce hak etmek gerektiğini söyledi.
Babam; dışarıdaki insanların her ihtiyacına koşan, hiçbir iyiliği yapmaktan geri durmayan, her ihtiyaç sahibine yardımcı olan AMMA ailesinden sevgisini esirgeyen, ailesini insanlar içinde tutmayıp, atan, bütün sırlarını kusurlarını ifşa eden, misafirler varken mülayim babayı oynayan, misafirler gittikten sonra diktatör kesilen biriydi. Bir videonuzda, misafirlerin yanında iyi davranıp misafirler gittikten sonra diktatör kesilen babalar için söylediklerinizi hiç unutmuyorum. Çok dokunmuştu bana. Çünki benim babamı anlatmıştınız sanki.
Hiç bir Ramazan, bayram veya özel günleri hatırlamıyorum ki babam bizi ağlatmamış, bağırıp, çağırmamış olsun. Gözüm yaşlı olmadan bir misafirliğe gittiğimi de hatırlamıyorum.
Babam taksi şoförü ve gececi olarak çalıştığından, daha çok kazancı olduğu için gece çalışmayı tercih etti. Aksam 6′dan sabah 6′ya kadar çalıştığı için, aksamları saat 5’te kalkıp yemeğini yiyip, hazırlanıp işe giderdi ve kendisiyle sohbet etmek şöyle dursun, okuldan geç çıktığımız vakitlerde kendisini göremezdik bile bazen. Bu da yetmezmiş gibi bir de hafta sonunu çalışmakla geçirirdi, ve böylece evlatlarına 1 gününü bile ayırmayı layık görmezdi. Biz hep anne sevgisiyle büyüdük ve babamdan gittikçe soğuduk ve tabii ki zamanla saygımız da azaldı. Annemle kavga ettiklerinde bizi yanına çağırır ve bizi zorla kavgaya şahit ederdi. Zavallı annem, bütün çabalarına rağmen babama engel olamazdı. Kavga esnasında ağlayarak içeriye giden küçük kardeşimin peşinden gitmemize kesinlikle izin vermezdi. Gözlerimizin yaşına bakmadan bize bu ızdırapları çektirdi ve içimizde tamiri olmayan derin yaralar açtı. Her zaman, hep bize sunduğu maddi şeyleri öne sürerek “Ben babalık görevimi yaptım, benden sorumluluk çıktı, benim yaptığımı başkası yapmaz” dedi. Söyler misiniz hocam; çocuğuna ilim öğretmeyen biri Allah’ın emirlerinden, yasaklarından, Resulünden bahsetmeyen biri, babalığını yapmış olabilir mi?
Daima babalık, kocalık haklarından bahseder, onlarla ilgili hadis-i şerifler sunar ama evlat hakkı, eş hakkından bir söz bile çıkmaz ağzından ki, hanım ve evlat hakkında okuduğum hadis-i şeriflerin sayısına baktığımda uğradığım şoku tahmin edebilirsiniz sanırım. Haa hakkını yiyemem, (daha çok annem öğretti ama) bize bazı kısa sureleri öğretti ya, işi bitti zannediyor.
Cemaate bağlıydık ama cemaatten koptuğu için, biz de kopmuş olduk ve bizi sosyal ortamlara, dinimize faydalı olacak, ilmimizi arttıracak ortamlara teşvik etmek yerine, bütün yolları kapadı. Dünyalık şeylerle meşgul olurdu, eline bir kitap bile almazdı ama bize bağırarak, kitap okumamızı söylerdi. Gerçi üstünde de çok durmazdı ya. Bize değer verdiğini hiç hissettirmedi ama hep saygılı olmamızı emrederdi. Gözümüzün içine baka baka başkalarının çocuklarını kucağına alıp, çok tatlı sohbetler eder, çok iyi anlaşırdı onlarla.
Haa bu arada yaptığı en büyük iyilik belki de ablamı özel İslam ortaokul ve lisesine göndermek oldu. Yine bu noktada ayırımcılık yaptı ve onu yolladıysa beni bu eğitimden mahrum bıraktı ve eğitimim için hiç çaba göstermedi. Hamd olsun binlerce kez Rabbime ki yine de Rabbim kendi yolunu bana buldurdu, beni ilim öğrenmekte muvaffak kıldı. Öyle ki babamın, ilmiyle hiç ilgilenmediği küçük kardeşime, kendim onun yaşlarındayken görmediğim ilmi öğretmeye başladım. Eşinin hiçbir işini beğenmeyen, hoşnutsuzluğunu daima dile getiren, annemin kendini paralarcasına onun gözüne girme çabasından zerre memnun olmayan biriydi babam. Her yerde, hanımının beğenmediği özelliklerini çekinmeden söyleyen biriyle annem daha fazla yapamadı. Tabii ki bu olayların neticesi boşanmak oldu. 3 senedir ayrılar ve ayrılmaları bizim dinimize daha da bağlanmamıza ve Rabbimin dinini gerçek anlamda öğrenmemize vesile oldu hamd olsun. Hani ayette “Şer gördüklerinizde hayır olabilir.” Buyuruluyor ya, gerçekten de öyleymiş. Babam baktı ki biz namusumuza sahip çıkıyoruz, hiçbir söz getirmiyoruz, bize karşı sorumluluğunun bittiği kanaatine varmış olmalı ki, elini eteğini çekti üzerimizden. Haa maddi açıdan, Allah razı olsun, hiç bir darlığa sokmuyor bizi.
Hocam, annemle babam ayrıldıktan sonra devamlı olarak babamın evine gidip, elimden geldiğince ev işlerini görmeye çalıştım ama bana her seferinde hiçbir işini görmediğimi söylemekte. Ve insanlara da böyle söylemekte. Benim içim rahat, çünkü ben zaten Rabbimin rızası için yapıyorum. Başkaları bilsin bilmesin önemli değil ama bu davranışlarıyla bendeki sevgi ve saygısını yitirdi babam ve gitmelerimi ve arayıp sormalarımı azaltmama sebep oldu. Bana, “sana değer vermeyen çocuğun da olsa, sen de değer vermeyecekmişsin” dedi. Parayla vicdanını rahatlattığını biliyorum. Evdeyken de zaten tv’nin başına geçip bizimle hiç ilgilenmezdi ama bir de tv haricinde babamın diğer taksici arkadaşlarıyla saatlerce telefonda görüşmesi engeliyle çok sık karsılaşırdık. Şimdilerde, yalnızlığından şikayetçi ama Rabbim o kadar adaletli ki; o zamanlar yanındayken kıymetini bilmediği evlatlarının yerini şimdi doldursa ya arkadaşları…
Hocam, ben ve ablam tesettür konusunda daha dikkatli olmaya başlayınca, babam bize diğerleri gibi pardesü ve renkli eşarp tarzı giyinmemizi söyledi. Neymiş biz araplar gibi dolaşıyormuşuz.. “İstediğiniz kadar eşarp, pardesü alın, bana faturasını getirin ben ödeyeceğim” sözlerini işitince bunları diyen, bu kadar ilime sahip olan babam mı, dedim kendime. Tesettürümüzden dolayı ailemizden insanlar bize anormalmişiz gibi bakıyorlar, ne bu siyahlara bürünmüşsünüz diyorlar. Varsın öyle baksınlar. Sonuçta Rabbimin emrini yerine getirmekten dolayı duyduğum haz, bana yetiyor. Mesele çok bilmek değilmiş, mesele az da olsa bildiğinle amel etmekmiş, Rasullah sav’in de buyurduğu gibi. “Kızım istediğin kadar kitap al, ben ödeyeceğim.” laflarını işitmem gereken yerde, bu işittiklerim beni çok derinden üzüyor.

Bize “siz insan değilsiniz diyen” babama karşı nasıl davranmalıyım hocam? Biliyorum, Efendimiz “Allah’ın rızası anne-babanın rızasından geçer.” buyurmakta ama beni aydınlatırsanız çok mutlu olacağım. Zira sabrım, saygım ve sevgimin bittiği bir noktadayım.
Çok uzattım hocam, hakkınızı helal edin ne olur. İnanın çok çaresizim. Yetim gibi hissediyoruz kendimizi. Başımızda hiç bir erkek yok, herkes annemle babam boşanınca gösterdi gerçek yüzünü. Çoğu ortamlara gidemiyoruz, babasız kendimizi ezik hissediyoruz. Babası varken, yok gibi yasamak insanı müthiş sıkıntılara, hüzünlere sokuyor. Elbette bu, yüce Rabbimizin bir imtihanı, bunu biliyorum elhamdülillah. Sabredip, Rabbimize sığınıyoruz inşaAllah ama sabrımızın daha da kuvvetlenmesi için bizlere ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz? Hocam, fikirlerinize çok ihtiyacım var, ne olur beni aydınlatın. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Hep dua ediyorum, en büyük dayanağım o zaten. Ümitsiz de değilim ama bana bir yol gösterin. Bizimle hiç ilgilenmeyen, arayıp sorma zahmetinde bulunmayan, özlem duymayan, başkalarının ihtiyaçları peşinde koşan babama karşı nasıl davranmalıyım? Ona böyle davranmasına rağmen, evlatlık görevlerim ne derece olmalı?
Hakkınızı helal edin değerli hocam…
Dualarımızda sizleri unutmamayı yüce Rabbim nasip etsin inşaAllah…
Dualarda ve Cennette buluşabilmemiz duasıyla…. Ves’selam

CEVAP: Hanım kızım, selamünaleyküm.
Mektubunu okurken kendimi onlarca asır önceki Mekke cahiliyesinin zamanında yaşıyor gibi hissettim. Duygulandım, titredim, gözlerim yaşardı. Şimdi, onca asırdan sonra o Rahmet Nebisine ne denli muhtaç olduğumuzu tekrar ve tekrar iliklerime kadar hissettim. Sonra da iki şeye sevindim. Birincisi, beni Rabbimin bu büyük hizmete muvaffak kılmasına sevindim. Ne kadar sevindim onu sana tarif edemem. Dilerim bana duaların devam etsin, seni ve senin gibi şahitleri o büyük hesap gününde yanımda görmek isterim doğrusu. İkinci sevindiğim şey ise, sende izlediğim mucizedir. Allah Teâlâ, nasıl da çöplükte güller bitiriyormuş; ne büyük bir mucizedir bu. Yirmi dört saatini çocuklarının eğitimi için yoğuran anne babaların çocukları perişanken sen, atıldığın bir kenarda pırlanta gibi gelişiyorsun. Seni nasıl tebrik etmem, sana nasıl ümmetim adına umut bağlamam! Sen benim Peygamber’imin mucizesisin. Seni bütün yüreğimle tebrik ederim. Allah seni korusun, kalbine huzur, gözüne feraset lütfetsin.
Hanım Kızım.
Sakın ye’se kapılmayasın. Eğer Allah senin yegâne sahibin ise sakın korkma, O sana yeter. Hayır O senin sahibin değilse zaten helâk oldun demektir. O sana yeter. Hiç endişelenme, belki bir gün ‘iyi ki babam böyle biri imiş!’ diyebilirsin. Yusuf aleyhisselam kuyuda kalmaktan zarar mı gördü kâr mı etti, ne dersin? Adın Zeynep olsun, Fatıma olsun ne farkeder, Yusuf Yusuf’tur neyine gerek. Unutma, bu durumda olmana sevinebilirsin bir gün. Sana bir iki sözüm olsun, umarım onlara kalbinde yer ayırırsın da bana da dua edilmesine vesile olur sözlerim.
1- Zor mu zor ama, yine de alttan al ve melekleri güldür, şeytanı ağlat. Babana hak etmediği kadar iyi davran. Ölçün, onun ters yönünde olmak olsun. Yani o ne kadar zulmetti ise sen o kadar merhametli davran. Bu dediğim zordur ama yükselten de budur. Yükselirsin, başın Arş’a değer. Bunu uykulu bir zamanda sabah namazına kalkmak gibi kabul et. Yatak seni uyumaya çekse de sen kalkıyorsun ya imanın gereği, bunu da öyle yaparsın. Göreyim seni, melekleri mutlu et. Bu asrın sahabisi olmaya çalış. Baban hak ettiği için değil, sana on dört asır evvel selamlar gönderen sevgili Peygamber aleyhisselamın hatırı için yap bunu. Sakın unutma, o hatırını bileni bilir!
2- Bu durumun seni ulu orta bir evliliğe sevk etmesin. Bile bile ikinci bir afet dönemi yaşayabilirsin. Senin sıkıntılarını bilen biri seni adeta ‘ucuza kapmak’ maksadı ile sana yaklaşabilir. Hele kadınlar bu fırsatları akrabalarının delikanlıları için iyi değerlendirirler. Hiç acele etme, endişe etme; dedik ya sahibin sana yetecek. Uzun uzun istişareler et. Mümkünse evliliğin o uzak diyarlarda olmasın. Bu hususu sakın unutma!
3- Bu arada, Kur’an oku. Az az da olsa her gün sistemli bir şekilde oku. O seni alacak yüksek yüksek bulutlarda uçuracak, kalbin cennet ırmaklarında yüzecek. Bir zaman sonra dertlerin sana zevk vermeye başlayacak, göreceksin.
4- Başta namaz olmak üzere ibadetlerini de aksatma.
5- Dertlerin sakın annene karşı seni ilgisiz yapmasın. O başlı başına bir cennettir. Ondan uzak durmamalısın.
Hanım Kızım.
Eğer izin verirsen bu mektubunu sitede yayınlarız, ismini koymayız sen anlaşılmazsın. Belki senin durumundakilere ve onların babalarına ibret olur. Ablana da selam söylüyorum.
Size dualar ederim, dualarınızı beklerim.
Size yararı olacaksa her zaman yazabilirsin.

Nureddin YILDIZ

SORU 2: Es selamu aleykum ve rahmetullahi ve berakatuhu Efendim!
Şu an içimin titremesini durduramıyorum, ateşim çıktı, içim kıpır kıpır, gözyaşlarım gözüme sığmayıp taşmaya başlamakta. Size karşı olan derin saygım, sevgim, minnet duygum, tabiri caizse, tavan yaptı. Bana bu kadar uzun ve değerli mektubu yazma zahmetinde bulunan ellerinizden manen öpmüş kabul edin. Size karşı olan saygı, güven ve sevgim elimde olmadan kat kat artmakta inanın. Ne diyeceğimi bilemiyorum, öyle şaşkınım ki ne yazdığımı bilmeden yazıyorum, “en iyisi sakin kafayla, bilinçli bir şekilde cevap vermek” diyorum içimden ama size bir an önce şükran ve minnetimi arz etme coşkusuyla yanıyorum ve bundan dolayı kusuruma bakmayın, af buyurun uygunsuz herhangi bir sözüm olur ise.
Yaklaşık 1 seneden beri takip ettiğim, her görüntülü sohbetini durdura durdura kağıda döktüğüm ve bunu arkadaşlarıma da yollayıp okuttuğum, evde artık sohbetlerinin ezbere okunduğu, hele de “Tesettürün ölçüsü”, “Namaz önemli değildir” ve “İmanımıza 7 aşı” sohbetinin defalarca evimizde, tekrar tekrar dile getirilip, sohbetlerde sürekli istifade ettiğim hocamdan böylesine içten, duygulu, şefkatli bir mektup almış olmanın yoğun duygusu anlatılacak gibi değil.
Bunları sayarak, kendi yaptıklarımı anlatıp sizden herhangi bir takdir almak değil derdim (takdire şayan ve hamda layık biri varsa, o da tamamen zatınıza ve Rabbime aittir zira bunu içimize bu denli işleyen sizsiniz), bunları söylememdeki neden; sizin bize neler kattığınızı, ne denli etkili olduğunuzu göstermektir. Nice geceler, uykunun daha ağır basmasına rağmen, sizin sohbetlerinizi izlemeye bir başlayınca “bu gece için son video ” demek içimden hiç gelmedi. Nasıl ki çekirdeğe bir baslarsınız da, kendinizi kaybedersiniz, bi türlü bırakamazsınız. Sizin sohbetlerinizde çekirdeğe bi başlayıp da bırakamamak gibi.
Rabbime bize sizin gibi birinden bu ilimleri almayı nasip ettiği için sonsuz hamd olsun.
Değerli hocam, derdimle bu denli yakından ilgilendiğiniz, o pek değerli ve kısıtlı vaktinizi ayırdığınız, çözüm yolları sunduğunuz, fikir verdiğiniz, tavsiyelerde bulunduğunuz ve de Hz. Ali’nin “Size kötülük yapanı siz iyilik yaparak cezalandırın.” sözünü hatırlattığınız için, bu aciz kızınız size ne kadar dua etse azdır ve minnet duygusundan ezilmektedir.
O benim babam. Rabbim şeklim, anne-babam, doğacağım yer ve zaman haricinde her şeyi irademe vermiştir. Babamın o olması da tamamen Rabbimin dilemesidir, bana düşen ise bunun Yaradan’dan böyle takdir buyurulduğunu düşünüp, Allah’a tevekkül etmek ve bunun bir imtihan vesilesi olduğunun bilincinde olmaktır. Çok haklısınız.
Benim gayem yapıcı olmaktır, yıkıcı olmak değil. Belki de onun ıslahı benim elimden olacaktır. Onu insan olarak kazanmak, en doğru hareket olacaktır sanırım. Bu da, aynen sizin tarif ettiğiniz şekilde mümkün olacaktır kesinlikle. Bunun için “Vira Bismillah” demem icap ediyor herhalde.
İnanın uygulayacağım Allah’ın izniyle ve uyguladıkça kazanacağım sevaplara, Rabbim inşaAllah sizi de ortak yazsın. Zira buna vesile olan siz olacaksınız. Uygularsam inşaAllah, emin olun sabrımın her zorlandığında açıp mektubunuzu okuyacağım. Tabiri caizse, enerji kaynağım siz olacaksınız. Tabi ki öncelikle sizin de, ‘İmanımıza 7 aşı’ sohbetinizde dediğiniz gibi enerji kaynağım en evvel Kur’an’ı Azimüşşan olacak biiznillah. Dün değil evvelki gün, bu örneğinizi sohbette verdim ve çok etkili oldu. Allah (cc) hesapsız razı olsun inşaAllah.
Bana En Sevgili’nin (sav) metodunu hatırlattığınız için, o en Sevgili’nin şefaati ve takdiri daima üzerinize olsun inşaAllah.
Bir Müslüman olarak görevim; yaşım kaç olursa olsun, yasadıklarım ne denli acı verici olursa olsun bu metodu uygulamaktır ki dediğiniz gibi Efendimize layık olmak için O’nun gibi yasamam gerek. Yapamasam da, karınca misali, o uğurda çabalayıp vefat etmektir. Bu konuda haklısınız. Benim gözümü kör, kulağım sağır, dilimi de dilsiz yapmam gerek babama karşı.
İnanın ne olursa olsun, kendi canımdan olan babamın kusurlarını yazarken ve sizinle paylaşırken bunları paylaşmak, babam hakkında bunları anlatmak zorunda olmak çok üzücü ama sizin de uygun görüp düşündüğünüz gibi, bir yandan da eğer başkalarının okuyup ibret almasına vesile olacaksa, bu aciz kızınızın mektubunu nice değerli yazılarınızın bulunduğu sayfada paylaşabilirsiniz. Rabbim inşaAllah bu vesile ile nice sevgi ve saygı dolu baba-kız ilişkisine vesile kılsn.
Heyecanım, yazdıkça mutlaka artmakta ama şu an daha sakinim. Sakın üzülmeyin! Bu halimin sebebi, sizin gibi çok sevdiğim bir hocamdan bu denli şefkat yüklü bir mektup gelmesidir. Gerçi şefkatinizi, o videolarda çocuklardan bahsettiğinizde sesinizin titremesi ve gözyaşlarınızı tutamayışınızdan biliyordum. Bu arada unuttuğum bir şey var efendim. Heyecanla hemen geri yazmaya koyuldum ki benim için söylediklerinizi unuttum. Estağfirullah, estağfirullah hocam ben kim pırlanta olmak, Efendimizin mucizesi olmak kim. Yanlış anlamayın. Takdirinize karşı çıkmak istemem ama bu sözlere, günahlarıma bakınca layık olmadığımı düşünüyorum. Elbette Rabbim ayeti celilesinde de “tövbe edip salih amel işleyenlerin günahlarını bağışlarım.” buyurmaktadır. Aynı şekilde bize “Ey nefsi aleyhinde haddi aşan kullarım” hitabından sonra “Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin” demesi, O’nun merhametinin ve bağışlamasının ne büyük olduğunu gösteriyor. Ama günahlarımız o kadar çok ki… Neyse ben yine de “Allah tövbe edenleri sever.” ayetini düşünüp yatışmaya çalışmalıyım ama tabii ki sizin de bi sohbetinizde dediğiniz gibi
Allah’ın af ve cennet kapısının sonuna kadar açık olması bana, bize Cehennemi unutturmamalı.
Sanki sizden böyle bir mektup alacağımı, bu tavsiyeleri vereceğinizi biliyormuşum gibi, daha mektubunuzu okumadan önce babamı aradım uzun zaman sonra ve hatırını sordum. İnanıyorum ki duanız sebep oldu buna…
Annem hakkında bir şeyi de paylaşmadan geçemeyeceğim efendim.
Annem, çok kitap okumayı seven biri değildi ama sizin kitaplarınızı işe giderken yanında taşıdığını ve gece yatağına yattığında okuduğunu görünce, inanın sizin gibi birini tanımayı nasip eden Rabbime bir kere daha hamd ettim.
Rabbim sizin evlatlarınızın da “EN AZ SİZİN KADAR” şefkat ve merhamet duygusuyla yüklü olmasını ve size karşı saygının ve sevginin en güzelini göstermelerini ve değerli zevcenizle iki cihan saadetine ermenizi nasip eder inşaAllah.
İnşaAllah bu kızınız tüm günahlarına rağmen, eğer kabul edilirse, ahirette size şahittir.
Cenab-ı Allah sizin tarafınızdan öğrendiğim ilimle âmil oldukça, kazandığım o sevapların bir o kadarını size ve ailenize versin inşaAllah.
Dualarımızda, ömrümün son damlasına kadar bulunmanız en büyük dualarımdan birisi…
Rabbimizin, sevgi, şefkat, muvaffakiyet ve muzafferiyet üzere bir yaşam nasip etmesi duasıyla ve hakkinizi helal etmeniz ümidiyle.. Selamların en güzeli üzerinize olsun..
Ves’selam