SORU: Hocam ben 10 yıllık evliyim. Son 7 yıldır da evliliğimiz her sene bitmek üzereyken, aile toplantılarından geri döndü. En son iki yıl önce ailelerde pes etti ve 2 ay kadar ayrı kaldık. Ayrılma kararından gene geri döndük. Nedenlerini anlatmayacağım, sonucu anlatacağım ki biz aynı evde iki yabancı gibiyiz. Bazen iyi, yani tartışma yok ama soğuk. Ben eşimi sevemiyorum, bunun için sürekli kendimi zorluyorum. Sürekli ikilemdeyim; ayrılsam ne olur, ayrılmasam böyle nasıl devam eder? Bu kadar zorlamak doğru mu? Bir şey olmuyorsa, Allah’a tevekkül edip oluruna bırakmıyor muyuz başka konularda? Konu evlilik olunca, Allah’ın helal saydığı ama en sevmediğim helal dediği bu konuda, bu kadar zorlamak ne kadar doğru? Kendi aklımca hâli hazırdaki durumumuzdan daha iyi olmayacağı kanaatine vardım. Eşimin olmadığı zamanlarda kızıma daha iyi davranıyorum, daha huzurluyum. Ama sorsanız, sadece kızım için eşimle birlikteyim. Kızım aile ortamında büyüsün diye. Ama biz normal bir karı-koca ilişkisi içinde de değiliz. Eşimin; televizyon, telefon, net üçlüsünde bana ihtiyaç hissetmeyeceği arkadaşları mevcut. Kendimi sorguluyorum benim yüzümden mi? Hocam ben onu hiç geri çevirmedim. Hatta kızımı uyutur, talep eden ben olmasam da, onu beklerim. İsteyen taraf olmamak kusursa, ben kusurluyum ve elbette ki kusurlarım var. Birkaç kere onunla izledikleri hakkında konuştum. Sonra görmezden geldim. Hocam benzer bir konuda “Eşinizin doktoru olun.” demişsiniz. Benim eşime doktorluk yapacak ne gücüm ne sevgim ne de isteğim var. Allah’tan başka sığınacak kapım kalmadı. Ben sürekli boşanıp boşanmamayı düşünüyorum. 7 aydır hayırlı olan neyse gönlüme onu sevdir, diye dua etmeye devam ediyorum. Duamın sonucu bu, diye düşünmem doğru mu? Peygamberimiz aleyhisselam iki konu arasında kaldığında, helal olduğu sürece nefsine kolay geleni seçermiş. Biz neden konu evlilik olunca, olmadığını, olmayacağını anladığımız bir konuda bu kadar zorluyoruz? Başımıza gelene sabredeceğiz, bu Allah’ın emri. Evliliği de böyle mi düşünmeliyiz? Konuştuğum kişilerden duyduğum: “Bu senin imtihanın. Eğer boşanırsan başına daha büyük bir imtihanın gelmeyeceğini nerden bilebilirsin?” Ben sırf boşandım diye Allah beni daha büyük, daha zor bir imtihana sokar mı? “Ben onu da mı başaramam.” diyorum, korkuyorum. Boşanmam, imtihanı kaybetmem anlamına mı gelir? O zaman helal bir yolu kullanmam, beni kötü gayrısalih bir kul mu yapar? Allah’a emanet olun hocam.
CEVAP: Selamünaleyküm. Ölüye pudra sürmek diye bir deyim vardır. Eşler arasında ölmüş bir bebek gibi duran evlilik için mücadele etmenin gereği yoktur. Vakit israf etmeyin. Görüşüne itimat ettiğiniz biri ile bağlantı kurun ve ayrılma sürecini işletin. Allah size de eşinize de sabırlar versin.