SORU: Esselamünaleyküm Nureddin hocam. Bendeniz 8 aydır evliyim. Elhamdülillah tesettürlü bir bayanım. Geçmişinde yanlışlar olup tevbe eden biriyle evlendim. Evlilik kararı almak üzere görüştüğümüzde, belirli şartlarım vardı. Bunlarda ısrar ettim ve kendisi de ısrarla bu şartları kabul ettiğini ifade etti. Rabbime hamd olsun, esim O’nun razi olacağı bir kul olmak üzere gayret gösteriyor. Fakat bir konuya takılıyorum hocam ve bu durum beni yıpratıyor. Eşim gözünü hakkıyla koruyamıyor. Nişanlılık dönemine nazaran bir değişiklik söz konusu elhamdülillah. Evet hocam, ta o dönemde farkettiğim bir durumdu. Belki de bu konuya daha fazla önem vermem gerekirdi. “Keşke”lere takılmamalıyım… Eşim bir kadının gerek yüzüne gerek başka bir uzvuna bakıp, oraya dalabiliyor. Bazen görmemezlikten geliyorum. Bazen de rahatsızlığımı ifade ediyorum. Hocam, inanın eşime kendimi beğendirmek için her şey’i yapıyorum. Fakat böyle durumlar söz konusu oldukça, kendimi çok değersiz ve çirkin hissediyorum. Oysa ki dilediğim tek şey eşimin gözünde güzel görünmek. Her ne kadar çok güzel olduğumu söylese de, bu konuda yeminler de etse, fayda vermiyor hocam. Bunun dışında hiçbir sorunumuz yok, yabancı kadınlarla muhatap olmadıkça o kadar mutluyuz ki… Ama olur da bir yere gidecek olursak, bu durumdan dolayı eziliyorum hocam. Eşime çözümler sundum. Kendimi yok sayarak, kendiminden feragat ederek “Eğer kendini alıkoyamıyorsan, göz zevkini tatmin etmek istiyorsan, birlikte bir yerlere çıkmayalım. Veya çıktığımızda ben çok az önce olayım ki bakışlarını görmeyeyim” gibi cümleler kurdum. Bunları söylediğimde içim nasıl acıdı, tahmin edemezsiniz hocam. Hal böyle olunca, el ele dolaştığımız için, böyle durumlarda esim elini sıkmamı istedi. Kabul ettim. Fakat böyle durumlar olduğunda yapamadım hocam. Eşim başkalarına bakmaktan kendini alıkoyamazken, tam da o anda bu yapmaktan utandım hocam. Lütfen hocam bir yol gösterin. Bir erkek olarak aklen, kalben ve bedenen erkeklerin hissettiklerini şüphesiz ki benden iyi bilirsiniz. Ben anlamaya çalıştım. Hatta eşime sordum. Hocam, kendimi çok zorlayarak, utana utana “bir erkek bir kadın’ın ‘şurasına’ bakınca aklından neler geçer?” gibi şeyler sordum. Ve bunları ifade edince kendimi o kadar ezik hissettim ki… Deniyorum hocam, bir şeyler deniyorum. Ama beceremiyorum. Ne yapmam gerekiyor hocam?
 CEVAP: Selamünaleyküm.
İnşaallah uzamadan düzelecek bir imtihana müptela olmuşsunuz. Eşinizin yaşını belirtmemişsiniz. Eğer eşiniz otuz beşlerden ileri değilse zamanla düzelir diye umarım. Gençlik ve bozuk kültürün sonucudur bu. Eşiniz üzerindeki siyasetiniz, dediğiniz gibi ise sizin yaptığınız yeterlidir. Zamanla düzelir. Onun şehvetini canlı tutmayacak bir kıvamda bırakmalısınız. Bu durumu, sizin açınızdan evhama dönüştürmemeye çalışın. Bir de eşinizi, bir ders halkasına devam etmeye ikna edin. Çokça dua edin. Allah size sabırlar versin.