Soru: 14 yıllık evliyim ve iki kız annesiyim. Eşimin ailesi ile birlikte oturuyorum. Eşim ailenin tek erkeği ve maddi durumu çok iyi. Eşimin annesi 69, babası 74 yaşında. Yıllarca elimden gelen hizmeti yapmaya çalıştım. Şu an kayınvalidemin yüzüne bile bakmaktan rahatsız oluyorum. Beni çok kırdılar. Yıllarca Allah (c.c.) rızası için hiçbir şey olmamış gibi baştan başladım ama artık yapamıyorum. Eşim hiçbir şekilde problemlere müdahale etmiyor. Ayrı bir ev tutmuyor. Şu an her şey benim üstüme yıkılmış bir vaziyette. Ben yuvamı yıkacak noktadayım. Karar veremiyorum. Her iki halde de hüsrana uğrayacak olan kişi benim. Bu durumda boşanma hakkına sahip miyim? Nasıl bir yol izlemem gerekir? Çaresizim.
Cevap: Selamünaleyküm. Yıllarca sabrettikten sonra neden kendinizi hataya sevk ediyorsunuz? Madem bu zamana kadar sabrettiniz, ecrinizi heba etmeyin. Bunun yerine aile büyüklerinizden birilerini eşinize rica ettirin, oturup meseleyi rahat bir ortamda değerlendirsin. Ayrı bir ev talep edin. Boşanma bir iki yıl geçmeden sizin için hasrete dönüşür, pişman olursunuz.
Kaynak: Fetva Meclisi
Comments are closed