Bir nefeslik hâlbuki hayat denen şey;
sadece iki hece. . .
Bu iki heceye dünyaları sığdıramıyoruz.
Bugün yetmiyor;
yarın için plan yapıyoruz.
İki hecelik dünya için. . .

Kardeşliğin bittiği,
Düşmanlığın hüküm sürdüğü,
Acımasızca silahların konuştuğu,
yerdir iki hecelik hayat. . .

Çocukların oynadığı yer değil,
Bir avuç toprakta gömüldüğü yerdir
iki hece. . .

Sevgilinin unutulduğu,
Hakka-imanın kalmadığı yerdir
hayat. . .
Sevebilmektir hayat,
O’na bağlanmaktır,
Âşık olmaktır,
Kalp gözüyle bakmaktır,
Vatan, millet sevdasıyla yaşamaktır.
Kısaca s e v m e k t i r iki hecelik
hayat…

ElifElif Dergisi – Sizden Gelenler / Hande Morgil