SORU: İyi akşamlar hocam. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. Ben 25 yaşındayım ve sosyal hizmetlerde hemşireyim. Benim uzun zamandır görüştüğüm birisi var ben bu kişinin ahlakını, inancını, iyi niyetini, dürüstlüğünü ve ALLAH korkusunu seviyorum. Bu kişi üniversite mezunu özel sektörde çalışıyor. Ailem bu çocuğun işinin garanti olmadığını benim sıkıntı çekeceğimi stres yaşayacağımı düşünüyorlar. Ayrıca özellikle babam ve ailem çocuğun ailesini beğenmiyor onları küçük görüp bize uymaz, bize yakışmaz diyerek kibir ve gösteriş peşindeler. Onların aile yapısını eleştiriyorlar. Onları fakir olduğunu cahil insanlar olduğunu vs. bunun gibi dünyalık şeylere kafa yorup benim evlenmeme mani oluyorlar. Kesinlikle biz bu işte yokuz git ne yaparsan yap biz arkanda değiliz ne halin varsa gör diyorlar. Gerçekten zor durumdayım ailemi ikna edemiyorum. Onların üzülmesini istemiyorum. Ama bu kişiyle de evlenmek istiyorum. Çok çaresiz kaldım. Zamana bırakmak istiyorum ama değişiklik olur mu bilmem. Dua ederek beklemekten başka çarem yok. Bana bir yol gösterir misiniz bu durumda ne yapmalıyım. Ailem çocuğun ahlakını ikinci planda bırakıyor öncelik iş ve aile diyor. Lütfen cevap yazar mısınız? Şimdiden ALLAH razı olsun.

CEVAP: Selamünaleyküm. İş takıntısının bir anlamı yoktur; hangi işin ebedi garantisi vardır? Aile oturmuşluğu hususunda haklı olabilirler. Sizin eş adayınız iyi ama ailesi seviyesiz olabilir. Maddi değerler dışında kalan ölçüleri düşük aileden biri ile evlenmeniz doğru olmaz elbette. Bunların haricinde, sizin evlenmeniz zaruri durum almaya başlamış ise bunu ailenize iletin. Size o gençten daha ideal birini göstermelerini söyleyin. Gösteremezlerse evlenin. Onların iznini beklemeyin.