SORU: Selamünaleyküm hocam. Söylendiğinde tuhaf ve basit gibi görünen ama benim belki bütün ömrümü yiyen bir günahım, yüküm var. 19 yaşındayım ve belki 10 yıldır annemle hiçbir muhabbetimiz yoktur. Aynı evin içinde yabancı gibi yaşarız. Bu konuda yüz yüze kimseyle konuşamayacağım için size danışmak istedim. Sohbetlerinizi sık sık dinlerim. Ne zamanki bu asrın mücahideleri şöyle yaparsa Asiyedir, Meryem’dir deseniz dikkat kesilir dinlerim. Ta ki anneye itaat kısmını sizden duyana kadar. Annemden bir defa hayır duası almamışımdır bana belki bir kez kızım da dememiştir. Anneme bunu söylediğimde ben içimden dua ediyorum hem kızım demesem ne değişir der. Bazıları sevgisini gösteremezmiş bizler de 8-9 yaşından sonra annemizin kucağını görmedik. Annem asla kötü biri değildir ben alındığım zaman çok ağır konuşurum anneme o yine affeder beni ama yine hiçbir yakınlığını göremem. Benden bir şey istediğinde asla reddetmem ama yine annem reddedileceğini bile bile kardeşimden ister sonra yine o işi kendisi yapar. Her zaman benim küçükken çok iyi olduğumu anlatır. Bir kızın annesine en çok ihtiyaç duyduğu dönemler ergenliğe giriştir belki ama ben o zaman bile her şeyimi sakladım. Arkadaşlarıma anlatırdım anneme anlatmazdım. Şu yaşımda hele ki bir dosta ihtiyacım olur akrabama anlatırım anneme yine anlatamam. Annem de bana hiçbir şeyini anlatmış değildir. Haftada 2 gün gittiğim sıfırlandığımı hissettiğim sohbetlerim var. Anneme her haftaki konumuzu anlatırım haftaya sen de gel derim mutlaka bir işi çıkar gelemez. Konya ilahiyatta okuyorum arkadaş sohbetlerimiz oluyor genelde herkes memleketten ayrı olduğu için anne baba üzerine konuşuruz. Hocalarımız devamlı bu konudan bahseder. Ben her zaman dinleyici olurum çünkü doğru olan bir tavsiye vermem bile saçma gelir bana. İşin en tuhaf yanı 10 aydır hafızlık yapıyorum çok şükür 3te birini bitirdim ama bütün ezberlediğim sayfalar, saatlerim hepsi annemle olan kopukluğumuz yüzünden boşa gidiyor belki. Biliyorum anneme ağlarım annem yine duygusunu belli etmeden boşa gitmez onlar merak etme der. Asla bırakmak gibi bir niyetim yok o saatlerim benim kendimden azıcık da olsa ümit bulduğum saatlerdir. Başlarken annem kendin bilirsin dedi arada bir sinirlenir bedduası hep bu yöndedir siniri geçince sen devam et ezberine der. Hocam bir insanın belki en uzak akrabasından daha uzak gibiyiz annemle. Bu ikimiz için de ne kadar kötü bilemezsiniz. Hayallerim hep dışarısı için yapmak istediğim şeyler üzerinedir ama anneme hayrım yok diye gün boyu ağlayarak geçer her şeyim. Babam yurt dışında 3 kardeşiz annem bütün sorumluluğumuzu alıyor. Benden biraz yakınlık bekliyor biliyorum ama ben ne yapmaya kalksam beğenmez kendi tekrar yapar. Okulun olmadığı günler yardım edersin der ama başkasının yanındayken de bir işimizi yapanımız olmaz diye yakınır. Annemle olan çoğu tartışmamız bizim kardeşimle olan tartışmalarımızı bölüp onu tutmasından başlar ve büyür. Annem yokken tartışırız barışırız her şey düzelir. Ama annem varsa belki haftalarca kardeşimle de küs kalırız. Her gün mutlaka birimizin başına bir iş gelecek diye korkuyla uyanırım. Yüz yüze kimseden yardım isteyemem anlatamam bu derdimi hocam tek umudumsunuz. 10 yıldır anneyle kız olamadık en azından bu yükle ayrılmayım şu dünyadan. Bazen annemle küs kalmam konuşup tartışmamızdan daha iyi diye düşünürüm. Ne yapmam gerekiyorsa şu saatten sonra her şeye hazırım hocam. Allah kimseyi en yakınından uzak etmesin.
CEVAP: Selamünaleyküm. Kızım, olduğu gibi kahır ve imtihan dolu bu dünyada senin gibi niceleri vardır kim bilir! Evet, esef verici bir durum bu, Allah sizi de annenizi de hayra yönlendirsin. Senin yazında geçmeyen bir hususu öncelikle sana hatırlatmamda fayda vardır, ona çok dikkat et. Bu durum seni, rahatlayacağını zannedeceğin bir erkek arkadaşa sakın itmesin. İçindeki sıkıntılar, haramları yok saymaya sebep olabilir. Bu da bile bile kendini helak etmen demektir. Aman çok dikkat et. Yaşın, bir erkek arkadaş arama yaşıdır. Annen ile aranızdaki soğukluk, senin filtrelerini tıkatmış olabilir. Ne hafızlık ne de ilahiyat böyle bir şeyde sana engel olamaz. Aman çok dikkat et.Annenizle alakalı anlattıklarında bir eksik var: Babanın bu konuda bir tavrı yok mu? Yoksa gurbette olduğu için her şeyi iyi gidiyor mu zannediyor? Netice olarak, annenizle ilişkinizi zamana yayarak toparlayın. Hemen mükemmellik beklemeyin. Evlenme zamanınızla beraber toparlanacak bir zamana açın meseleyi. Bu birinci boyut. İkinci boyut da şudur: Siz, kalben rahat edeceğiniz işler yapın. Hata ettiğinizde hemen özür dileyin. Kendinizi Rabbinize karşı temiz tutmaya çalışın. Çok dua edin. Kardeşlerinizi de annenizle alakalı işlerde yok sayın. Kardeşinizi yokmuş gibi davranın ki, annenizle aranızdaki mesafe açılmasın. Size dualar ederim, sabırlı olmanızı tavsiye ederim.
Comments are closed